Per kano een tocht door de mangrove in Salakkok

6 augustus 2013 - Ko Chang, Thailand

Per kano een tocht door de mangrove in Salakkok

Althans dat was de bedoeling.
Na het ontbijt op de scooter, en dit keer langs de westkust  omhoog,om via het noorden uit te komen in het oosten waar de mangrove bossen  liggen welke je het beste per kano kunt ontdekken.
Een prachtige scootertocht door een stuk van Ko Chang die opmerkelijk groener is dan de andere gedeelten van dit eiland.
Onze ontvangst bij de kanoverhuur was laat ik het maar zeggen byzonder.
De 3 mannen die wat verveeld rondhingen hadden meer belangstelling voor hun IPhone en internet dan voor ons als toeristen die graag wilde kanoën door de Mangrove.
Moeizaam kwamen ze van hun plek,sjokten mee naar een platform om ons daar in 2 kano's te hijsen.
Kano 1 was voor Sarah en Ydie.
Met enige inspanning werd er geholpen al ging dit al niet van harte.
Het voelde niet goed,een oude zooi,het stonk en de kwaliteit van het water was er niet een om over naar juiste schrijven.
Kano 2 was voor ondergetekende.
De man hield met zijn been de kano vast en liet deze echter VEEL te vroeg  los omdat hij overal naar keek  behalve naar zijn klant die nog aan het instappen was.
Met het gevolg dat deze klant in het (smerige) water belande

Plons

 

 

 

 

Handje

 

en hij 100 x riep sorry,sorry,sorry
Wat een ongelofelijke droplul,het interesseerde hem verder niet dat ik in dat gore water lag en op eigen kracht het platform op moest zien te komen omdat er geen trap o.i.d aanwezig was. 
Het platform was te hoog om daar dus zelfstandig op te komen dat Ydie om hulp ging roepen.
Iedereen keek maar deed niets. Uiteindelijk kwam er een tweede jongen van dat kanobedrijf en heeft samen met hem mij letterlijk uit het water getrokken door hardhandig aan mijn armen te sjorren met het gevolg dat ik nu met een ontwrichte ,overrekte rechterarm zit.
Ydie was woedend en schreeuwde dat ze acuut uit hun kano wilde maár het duurde even voordat daar gehoor aan werd gegeven.
We waren zo boos, en ook zo teleurgesteld dat we briesend op onze scooter zijn gestapt en zijn weggescheurd, ik natuurlijk tot ruim boven mijn middel drijfnat en je kon dan ook kilometers lang zien waar ik gereden had met mijn scooter. Ik Liet geen broodkruimels achter maar een spoor  van water !!!!
Een paar minuten later zijn we gestopt  en hebben we aan de kant van de weg toch om het gehele gebeuren nog smakelijk kunnen lachen, en hebben we in een vissersdorpje nog hele prachtige foto's gemaakt. Ydie had achteraf gezien graag foto's willen maken van het gehele gebeuren bij die kano verhuur maar ik was blij dat ze door haar woede daar even niet aan dacht :-)

Op de terugweg nog na een Spa resort gereden,waar we geluncht en gezwommen hebben ( want ik voelde me echt vies) en ik mijn kleding wat kon laten drogen.
Al met al een hele belevenis en zijn de uiteindelijke plannen niet volbracht maar hebben we toch een goede dag gehad.
Na het avondeten op het strand begon mijn arm toch wel stijfte worden en pijnlijk.
We hadden bij  de plaatselijke apotheek  al iets gekocht wat erop gesmeerd kon worden,want 2 mannen die je met man en macht aan 1 arm het water uit trekken (lees sleuren) tja dáár kan zo 'n arm niet goed tegen met alle (pijnlijke) gevolgen van dien.

Op naar ons volgende avontuur,

Groet Petra

Foto’s

2 Reacties

  1. Lidy:
    7 augustus 2013
    Ha ha wat jammer dat ydie er geen foto's van heeft gemaakt, maar ik zie het helemaal voor me,mn zus achter de kano hangen ipv erin
  2. Marian:
    7 augustus 2013
    Wat een avontuur! Hopelijk trekt je arm snel bij, Petra! Gelukkig goed afgelopen en kunnen jullie na-lachen!